بررسی میزان فراوانی لینگواتولا سراتای بالغ در سگ‌های ولگرد شهرستان ارومیه

لینگواتولا سراتا یکی از انگل­های زئونوز می‌باشد که عامل اشکال مختلف لینگواتولوز در انسان، گوشتخواران و نشخوارکنندگان است. مهم­ترین راه آلودگی انسان به انگل، میوه، سبزیجات و منابع آب آلوده به تخم انگل و از طریق ترشحات بینی، دهانی و مدفوع گوشتخواران خصوصاً سگ­های ولگرد می­باشد. همچنین مصرف گوشت و متعلقات نیم پز و خام حیواناتی مانند گوسفند، بز، گاو و سایر علفخواران ریسک فاکتور دیگر در آلودگی انسان به لینگواتولا سراتا می‌باشد. این بررسی برای تشخیص میزان آلودگی سگ­های شهرستان ارومیه به لینگواتولا سراتای بالغ انجام پذیرفت. در این بررسی 37 قلاده سگ شامل 22 قلاده سگ نر و 15 قلاده سگ ماده از قسمت­های مختلف شهر ارومیه مورد مطالعه قرار گرفت. سینوس­های پیشانی، بوقک­های بینی، حفره مغزی، نازوفارنکس و مجرای استاش سگ­ها به منظور مشاهده انگل بالغ لینگواتولا سراتا بررسی شد. انگل­های خارج شده در محلول فرمالین 10% قرار داده شده و توسط لاکتوفنل شفاف­سازی و توسط آزوکارمین رنگ­آمیزی شدند. از کل سگ­های مورد مطالعه 30 قلاده سگ (01/81%) به  لینگواتولا سراتا مبتلا بودند. بررسی نشان داد که وزن، سن، جنس و موقعیت جغرافیایی در میزان آلودگی به انگل تأثیر چشمگیری نداشت. تعداد انگل­های موجود در سگ­های آلوده بین 7-1 انگل متفاوت بود که به­طور میانگین 93/2  انگل در هر سگ می‌باشد. طول انگل­های بالغ از mm 50-35 در ماده‌ها و از mm 18-2 در نرها متفاوت بود. بیشترین محل وجود انگل بخش جلویی سینوس پیشانی با تعداد 7 انگل بود.